Մեկին ծիծաղ,մեկին լաց

Մեկը ծնվում է,մյուսը մահանում

Մեկի օջախում լույսն է առկայծում,

Իսկ մյուսում՝ լույսերն են հանգչում

Այս ի՞նչ է ծիծաղ,թե՞ լաց են լինում:

Մեկին գովերքում,մրցանակ տալիս,

Մինչ դեռ մյուսին անարգանք տալիս,

Կարծես անարժանը, արժանիք ունի,

Իսկ անկեղծ մարդը իր տեղը չունի:

Սառն են,անտարբեր ու առհամարական,

Բայց արի ու տես հարգանք կստանան,

Բարեհամբույր ես,ներող բարեկամ,

Կգան վրայովդ կանցնեն կդառնան:

Կեղծավոր են մարդիկ մեկ մեկու,

Շինծու ժպիտներով են խաբում իրարու,

Թե որ պարզ ես ու շատ հանդուրժող,

Դիմացի՛ր,_ասում են,_դիմացի՛ր սիրող:                                             Հեղինակ՝ Նաիրա Դանիելյան