Աշուն իմ սիրո, գունագեղ ու անձրևոտ...
Սերտ ոսկեզօծ տերևի նման սփռում ես շուրջբոլոր,
Փարվում ես ամուր սեղմելով շնչիտ...
Մեղմ զեփյուռ ես խոնավ օդի պես,
Որում սերտ է տարածվում, սառը օդը ջերմացնում,
Որում բազում խոսքեր կան չարտասանված...
Արցունքներ անձրևի տեսքով մաղված,
Թրջում է հոգին, լցնում նոր շնչով...
Իմ սիրո աշուն, քո գրկում խաղաղություն է,
Կորցրած խաղաղությունը...
Ջերմությունը, որին հոգիս փափագեց։
Իմ սիրո աշուն, հոգուս նկարագիր,
Արտացոլանք սիրուս աշխարհի... Երկար սպասված ուրախություն ավետող,
Իմ կորցրած ժպիտիս պատճառ,
Քո թախծոտ գրկում սերս գտնելուս միջավայր...
Комментариев нет :
Отправить комментарий