Հոգուս մեջ կարոտդ թողնելով հեռացար... Հոգիս մատնվեց մենության մեջ և լուռ կարոտի ցավով գամվեց... Դեղը քեզ մոտ էր, ցավոք այն խոսքն էր հոգուց դուրս եկած, որը անանուն հասցեյով էր ուղղված... Ընթեռնելի էր, բայց միևնույն ժամանակ անհավատալի... Հոգիս հրաժեշտ տվեց հոգուտ հարազատ դարձած ու գնաց բուժման, ուր խոսքով չէր բուժումը միայն, այլ սիրով իրական...Ն.Դ
Комментариев нет :
Отправить комментарий