Հոգուս մեջ կարոտդ թողնելով հեռացար... Հոգիս մատնվեց մենության մեջ և լուռ կարոտի ցավով գամվեց... Դեղը քեզ մոտ էր, ցավոք այն խոսքն էր հոգուց դուրս եկած, որը անանուն հասցեյով էր ուղղված... Ընթեռնելի էր, բայց միևնույն ժամանակ անհավատալի... Հոգիս հրաժեշտ տվեց հոգուտ հարազատ դարձած ու գնաց բուժման, ուր խոսքով չէր բուժումը միայն, այլ սիրով իրական...Ն.Դ
Այրվեցին մարմնից բխած կրքերը բոլոր, մնացին հոգուց ծնունդ առած զգացմունքները... անտես է աչքին, բայց զգալի հոգուն... հեռու ենք, բայց հոգով ենք շատ մոտ։ Դարձել ենք մեկ մեկու այնքան սրտամոտ, որ մոռացել ենք օտար էինք, անծանոթ... Իսկ հիմա դարձել ենք հոգեհարազատ...Ն.Դ
Ընտանիքի հիմքը
Սերն է, փոխադարձ հարգանքի ու հասկացության մեջ...
Ճիշտ դաստիարակված մարդը ճշմարտության կողմնակից է...
Չարությամբ լցված անձը Սրբությունից հեռու է փախչում...
Սիրո և քնքշության մեջ մեծացած երեխան պատվում է ծնողին...Ն.Դ
ԱՇՈՒՆ ...Կրկին անգամ իմ դուռն ես թակում...քո ողջ հմայքով գիրկտ ես առնում,պարուրում հուշերով գունեղ...որում հրաշքն է Աստվածային և սկիզբ ինչ-որ բանի,և վերջ այն ջերմության ,որում կյանք էր պարգևած...ԱՇՈՒՆ...Գեղեցկության մեջ թախիծ է թաքնված,կարոտ արցունքով միախառնված ...Կորուստտ հպարտությամբ ես ընդունում,գունեղ ժպիտիտ ներքո անձրևում ես,շարունակելով Սեր տալ մարդկությանը քեզնով զմայլվող...Ն.Դ
Իրականում երեստ տեսնել հնարավոր չէ,այն լուսեղեն է,որին նայել չեմ համարձակվում...Դու իմ միակ Սեր, ումով վերին ՍԷՐ-ը շնորհ գտավ իմ հոգում... Իմ Հիսուս Տեր եղիր իմ կողքին,որ չսայթակեմ,նայեմ աչքերիտ ու սերտ զգամ դեպի ինձ ուղղված...Կարոտած հոգիս քեզ է փափագում,հայացքս անվերջ քեզ է որոնում, իմ սքանչելի Հայր...Սիրում եմ քեզ հոգիս արարող,մարմինս ստեղծագործող,անձս սրբացնող միակ Աստված,ումով կյանքս իմաստավորվեց, Սերս ,Հավատքս,Հույսս զորացավ...Շնորհակալ եմ իմ փրկիչ ,իմ Սիրո Աստված...Ն.Դ
Սիրեք առանց պահանջմունքի,առանց սպասելիքի,ինչպես ձեզ արարողը սիրեց ձեզ...մի սահմանափակեք եսասիրաբար,այլ անձնուրաց նվիրաբերվեք,ինչպես ձեզ ծնող երկիրը,մայր հողը,որ առատորեն բաշխեց իր սերը ապրելու ու ստեղծագործելու համար...Սերը չեն խոստովանում,չեն բացատրում,այլ ապրում են ,տարածում ,գոհանում և գնահատում, շնորհն Աստվածայի...Ն.Դ
Բավականին ժամաակ է ինչ լռում էր սիրտս և ձեռքերս դադարել էին գրել:Այս ընթացքում շատ բաներ փոխվեց,որը ստիպեց լռել և խորհել ներսում:Կրկին աշուն է,կրկին վերադարձա այնտեղ ,որտեղ հուշերս են,մտքերս են ամփոփված:
Այրվեցին մարմնից բխած կրքերը բոլոր, մնացին հոգուց ծնունդ առած զգացմունքները... անտես է աչքին, բայց զգալի հոգուն... հեռու ենք, բայց հոգով ենք շատ մոտ։ Դարձել ենք մեկ մեկու այնքան սրտամոտ, որ մոռացել ենք օտար էինք, անծանոթ... Իսկ հիմա դարձել ենք հոգեհարազատ...Ն.Դ
Ընտանիքի հիմքը 
Իրականում երեստ տեսնել հնարավոր չէ,այն լուսեղեն է,որին նայել չեմ համարձակվում...Դու իմ միակ Սեր, ումով վերին ՍԷՐ-ը շնորհ գտավ իմ հոգում... Իմ Հիսուս Տեր եղիր իմ կողքին,որ չսայթակեմ,նայեմ աչքերիտ ու սերտ զգամ դեպի ինձ ուղղված...Կարոտած հոգիս քեզ է փափագում,հայացքս անվերջ քեզ է որոնում, իմ սքանչելի Հայր...Սիրում եմ քեզ հոգիս արարող,մարմինս ստեղծագործող,անձս սրբացնող միակ Աստված,ումով կյանքս իմաստավորվեց, Սերս ,Հավատքս,Հույսս զորացավ...Շնորհակալ եմ իմ փրկիչ ,իմ Սիրո Աստված...Ն.Դ
