Բաժանում
Աստված ամեն բան հայտնել էր կանխավ,գիտեի որ գալու է այս
պահը դաժան…Փորցում էի պատրաստ գտնվել և դիմակայել,բայց ինչքան էլ ուզենաս ուժեղ լինել,մեկ
է բաժանումը ցավ է…Երբ հայտնածները քայլ առ քայլ կատարվում են,մնում է հաշտվել իրողության
հետ և ընդունել,որ այդպես էր նախատեսված…Աստված տվեց,ինքն էլ վերցրեց…Հոգիս վիրավորվեց
ու իրեն արհամարված զգաց,երբ հանդիպեց անտարբերության…Չհասկացավ ու կոտրվեց,ցավը փորձեց
ծածկել ու լռել…
<<Չգիտեմ, Աստված իմ,քոներ թող քեզ լինի,բայց հոգիս
մի թող ,որ տանջվի…Էլ չեմ կարող դիմանալ,կարոտից մի թող մահանամ…>>:
Комментариев нет :
Отправить комментарий