-Բարի լու՜յս արևս,օրդ ժպիտով սկսիր…
Քնքշորեն նայում եմ քեզ,նայում ու մտածում,որքան լավն ես,իմ
քաղցր…
Զգուշորեն շոյելով զմայլվում եմ քեզանով,իմ արև՜սսս…
Այնքան անուշ ես քնած ժամանակ…
Լուսնի շողի պես գիշերն եմ այցի գալիս,առնում լույսիս մեջ…
Ժպտում եմ այնպես,քո
աչքից անտես…
Համբյուր եմ տալիս և շուտ հեռանում,երբ արշալույսի ժամն է
մոտենում…
Արև՜սսս …
Երբ այցի ես գալիս առավոտ կանուխ,պայծառ ժպիտովտ շողացող
,փոխում ես գիշերս,լույսով ես լցնում…
Ի տարբերություն ինձ ձայնով արթնացնում.
-Բարև՜ բայլու՜ս իմ անու՜շ…
Իմ աշխարհ ժպտա և շուրջտ ժպիտ տարածիր…
Комментариев нет :
Отправить комментарий