Կարոտ լռութան գրկում
Հոգնել եմ լռությունից...
Հոգիս կարոտից կծկվելա...հիշողությունները աշնան հետ այցի են գալի,մերկացնում են հոգուս խորքում ծածկված զգացմունքները...ուզում եմ ամպրոպի պես գոռալ...Կարոտեեե՜լ եմ ...Կարոտեեե՜լ  Իմ Արևին,որ ջերմացնում էր հոգիս...Կարոտե՜լ եմ Ժպիտս,երբ արտացոլվում էր Սիրո ներկայությունից...Կարոտս կարոտիդ կարոտ մնաց ...