Շատ անգամ  կորցնելով հավատրիմ մեկին դառնում ենք սառնասիրտ,որով վնասում ենք շրաջապատող մարդկանց...կան այնպիսիք ,որ կորուստ ունենալով չեն չարանում,այլ շարունակում են սիրել և ջերմություն տարածել այն մարդկանց ում սրտերում սառնաշունչ քամին կարծրացնում է զգացմունքները,անզգամ դառձնում ինչպես մի սառույց...Սերը կարող է հալեցնել ցանկացած սառույց,վերածելով գետի աղբյուրի...